می توان گفت که تقریبا 4000 سال است که از عمر اولین قفلی که چوبی بود در حال گذر است. طبق شواهد و اسناد برای اولین بار در سال1780 بود که اولین قفل به شکل جدید توسط رابرت بارون و جوزف برامه ساخته شد
در مصر برای محافظت از خزانه ها و انبارهای گندم و همچنین پرستشگاهها از قفل استفاده می شد. قدیمی ترین قفل در ویرانه های خرساباد که در نزدیکی سرزمین نینوا قرار دارد کشف شده است و در حدود 4000 سال قدمت دارد تمام بخش های این قفل چوبی است . نمونه هایی از این قفل در مصر،ژاپن و نروژ کشف شده است
در ایران نیز در تپه های چغازنبیل استان ایلام کلون ها و میله های سنگی پیدا شده که طبق شواهد به قرن سیزدهم میلادی بر می گردد. بنابر شواهدی که موجود است قفل ها و کلیدهای فلزی را اولین بار، رومی ها به کار می بردند
در کشور آلمان قفل سازان کلیدها و قسمت های متحرک قفل را در هم پیچیده می ساختند و از لحاظ ظاهری قفل ها را بسیار زیبا می ساختند. با توجه به دوران جنک و آشوب آلمان و نیاز مبرم به قفل ، در سازو کار قفل ها پیشرفت قابل ملاحظه ای حاصل نشد. درهم پیچیدگی ضامن ها و پنهان کردن سوراخ کلید، تنها راه ایمنی قفل ها به شمار می رفت
لینوس جونیور در سال 1865 میلادی قفل های استوانه ای را ساخت
قفل های ایرانی را از لحاظ فنی می توان به دسته های زیر تقسیم کرد:
قفل های کلون دار، قفل فنر پیچ، قفل فنری با کلید پیچی، قفل فنری با کلید فشاری، قفل حروفی یا رمزی